ÇOCUĞUM NEDEN BU KADAR KORKUYOR?...

Korkular çocukluk çağında oldukça yaygındır.Bu korkuların Bazılarıda çocukların gelişim dönemi içerisinde doğal olarak sayılmaktadır. Bu tipte doğal olan korkulara 3-5 yaş arasında canavar, asansör korkuları, 5-7 yaş dönemi arasında ise karanlık ve hırsız korkuları, kendisinin yada ailesinden bir bireyin öleceği korkusu doğal korkular arasında sayılmaktadır. Ama burada şunu belirtmem gerekir ki; bu doğal olarak adlandırdığım korkuların çocuğun işlevselliğini, yani yaşamını olumsuz olarak etkilememesi gerekmektedir.Eğer etkiliyorsa o zaman buna doğal dememiz pek doğru olamaz. Böyle bir durum var ise, muhakkak bir yardım alınması gerekir. Çocuklarda daha çok somut korkular görülür. Cin, şeytan, peri, öcü gibi soyut korku nesneleri de çocukların zihinlerinde somutlaştırılarak, fiziksel-bedensel olarak zarar verici nesneler haline getirilerek algılanır. Her çocuk, hatta her insan karanlıktan bir miktar korkar. Ancak güvensiz çocuklarda bu daha fazla ve rahatsız edici düzeyde olabilir. Çocuğa anlatılan öyküler, masallar, olaylar onun belirsizliklerle ve bilinmeyenlerle dolu, yeni yeni kurulmakta olan dünyasında derin izler bırakır. Bu nedenle masallar, öyküler anlatılırken çocuğun iyimser ama ihtiyatlı olmasını sağlayacak, abartılı korku unsurları içermeyen anlatımlar seçilmelidir. Masallar ve öyküler çocukların hayal dünyalarını genişleten, hayal kurma yeteneklerini geliştiren yararlı araçlardır. Maalesef yukarıda saydığımız olumlu özelliklere dikkat etmek ne yazık ki günümüzde, çocukların epey bir zamanını çalan televizyon ile daha da güç olmaktadır. Kontrolü daha zor olmaktadır.

           Anneler ve babalar, özellikle anneler çocuklarını iyi davranışlara yöneltmek, bazen de istemedikleri davranışlardan alıkoymak için onları korkuturlar. Örneğin 'yere ekmek dökersen seni melekler çarpar... Anne ve babaların maalesef bu konuda üç adet yardımcıları vardır. Bunlardan birisi, “Allah Baba” diğeri” Polis Amca” bir diğeri de “Doktor abi yada abla” larıdır. İnanın anne ve babaların bu üç yardımcısı olmalar neler yaparlardı acaba çok merak ediyorum. Yetersiz kaldığımızda bu üç meslek grubundaki kişiler anne ve babaların yardımına koşarlar.” Bak ağlarsan doktor abin sana iğne yapar” derler sonrasında da çocuk nerede beyaz önlüklü birisini görse ağlamaya başlarlar. Sizler çocuklarınızı “Karanlık çöktükten sonra dışarı çıkarsan cin çarpar”... “Evden uzaklaşırsan seni öcü kapar”...'vb binlerce örneklerle çocuklarınızı korkutarak kontrol altında tutmaya çalışabilirsiniz. Çocuk korktuğu için akşam evden uzaklaşmaz, karanlıkta durmaz falan... Ama bu korkular çoğu zaman devam eder, çocuğun ve ailenin yaşantısını olumsuz yönde etkilemeye başlar. Evin hemen karşısındaki bakkaldan ekmek almaya gitmez olur. Gece tuvalete gitmek için uyuyanlardan birini uyandırmak zorunda kalır. Biraz büyüyünce korkuyorum demeyi kendisine yakıştırmaz ve başka gerekçeler ve bahaneler öne sürer. Sonrasında da “ Bu çocuk neden bu kadar korkak falancaya çekmiş çekmez olasıca .....” diye asla söylenmeyin.

KAYNAK:Psikiyatrist Dr.İbrahim BİLGEN ( Psikoterapist)

Yorumlar